30+8 διαδρομές για την περιπέτεια του θεάτρου την εποχή του κορωνοϊού, της τέχνης, που λόγω της ιδιαιτερότητας της δοκιμάσθηκε περισσότερο από κάθε άλλη. Τριάντα οκτώ κείμενα:
- Για τη θεατρική απραξία και την προσπάθεια υπέρβασής της με δίαυλο επικοινωνίας της διαδικτυακή μετάδοση θεατρικών παραστάσεων.
- Για την αναζήτηση των λογοτεχνικών και θεατρικών έργων, που χαρακτηρίζονται συμβατικά ως "έργα επιδημίας" ή εντάσσονται τυπικά στη "Λογοτεχνία των λοιμών" (από το "Δεκαήμερον" του Βοκκάκιου και "Το παιγνίδι της σφαγής" του Ιονέσκο, έως τη "Χολεριασμένη" του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και τον "Λοιμό" του Αντρέα Φραγκιά).
- Για τις προκλήσεις που παρέχει η πανδημία, σε συνδυασμό με τα προσφερόμενα από την τεχνολογία μέσα και για τους τρόπους, με τους οποίους μπορούν να αξιοποιηθούν γόνιμα για αναθεωρήσεις και ανακατατάξεις στο χώρο του θεάτρου και τη θεματολογία του.
- Για τις επιφυλάξεις και τους φόβους που γεννούν η κατ ανάγκην ηλεκτρονική "εισβολή" στο θέατρο και οι νέοι τρόποι επικοινωνίας με το κοινό, που εγκαινιάζονται μέσω αυτής, σε σχέση με την διατήρηση της αυθεντικότητας του θεάτρου.
- Για τη θεατρική αναλαμπή του καλοκαιριού 2020 και τον προγραμματισμό της χειμερινής θεατρικής περιόδου 2020-21, ο οποίος, με την επιβολή του δεύτερου lock-down ανακόπηκε, πριν καλά-καλά αρχίσει.
- Για τη μελλοντική εικόνα του θεάτρου στον τόπο μας, στην μετά-κορωνοϊό εποχή, τις πιθανές αναθεωρήσεις και τις νέες καταστάσεις, που θα προκύψουν.
- Για την παγκόσμια υγειονομική κρίση ως πηγή έμπνευσης για τη γραφή σύγχρονων έργων "επιδημίας" με διαφορετικές οπτικές γωνίες (λ.χ. την βιολογική, οικολογική και ηθική μόλυνση της εποχής μας, το αίσθημα της ανίας, του φόβου και της ελπίδας του ανθρώπου σήμερα), θεματικές εκδοχές, που προέκυψαν μέσα από την δυστοπική εμπειρία της πανδημίας.