Σε ένα πυκνό δάσος, ζούσε κάποτε μια γουρουνίτσα, η Μπουμπού, που όνειρό της ήταν να πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στην κολύμβηση. Όμως, τα άλλα ζώα που θα συμμετείχαν, δεν την άφηναν να βουτήξει στην πισίνα, γιατί ήταν βρομιάρα και γέμιζε με λάσπες το νερό. Η Μπουμπού ήταν πολύ στεναχωρημένη, μέχρι που μια μέρα συνάντησε τη Μαντάμ Ζιζί, μια γάτα που το τρίχωμά της γυάλιζε και μοσχομύριζε. Την κοίταξε με ζήλια και πρησμένα μάτια από το κλάμα.
«Γιατί κλαις, βγομεγό γουγούνι;» τη ρώτησε.
«Θέλω να πάρω μέρος στους Ολυμπιακούς, στην κολύμβηση, αλλά δεν με θέλουν γιατί...»
«Γιατί... είσαι μια βγόμικη μικγή γουγούνα, αλλά είσαι και τυχεγή. Θα σε βοηθήσω εγώ» της είπε η Μαντάμ Ζιζί και της έδωσε ένα αφρόλουτρο να μυρίσει. «Θα γίνω χογηγός σου» της εξήγησε.
«Δηλαδή;» απόρησε η Μπουμπού.
«Θα σου δώσω σκουφάκι, μαγιό και μπουγνούζι με στάμπα το όνομα της εταιγείας μου, “Καλλυντικά Μαντάμ Ζιζί”, και ένα αφγόλουτγο που έφεγα από το Παγίσι. Εσύ θα πγέπει να βγεις πγώτη, αλλιώς... θα μου επιστγέψεις τα λεφτά που σπατάλησα για σένα».