Στο νησί μου και στο όμορφο χωριό μου ζούσαμε κοντά στη φύση και αυτό με βοηθούσε να σκέφτομαι, να φαντάζομαι και να γράφω μικρές ιστορίες Μυθολογίας. Πολλές φορές, όταν ήταν καλός ο καιρός, ξυπνούσα χαράματα και έτρεχα στην αυλή με το νυχτικό για να απολαύσω τα υπέροχα χρώματα που σκορπούσε η ροδόπεπλη Ηώς στον ουρανό με την πρώτη ανατολή.

Το ίδιο με μάγευε ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα που καθώς ο Φαέθων οδηγούσε το άρμα του Ήλιου προς τη Δύση, ο ουρανός γέμιζε με πύρινα χρώματα και φάνταζε σαν ένας μοναδικός πίνακας. Η Μυθολογία με ευχαριστούσε και με ακολουθούσε στη ζωή μου...