Πολίτες της πατρίδας μου, ιδέτ’ εδώ,
την ύστατην οδό βαδίζω, με τις στερνές
ακτίδες του ηλίου - που δεν θα ξαναδώ ποτέ.

Η σχέση του Μίνου Βολανάκη με τα κείμενα ήταν ζωντανή, συνεχώς μεταβαλλόμενη, εν εξελίξει. Τα αντιλαμβανόταν ως οργανισμούς που αναπνέουν και αλλάζουν, στην επαφή τους με τον σκηνοθέτη, τους ηθοποιούς και το κοινό. Για τον Μίνω Βολανάκη η αναμέτρηση με το κείμενο δεν σταματούσε στην απόδοσή του ή με το ανέβασμα μιας παράστασης. Ήταν μια συνομιλία ανοιχτή.

Μετά τον θάνατό του, βρεθήκαμε μπροστά σε διαφορετικές εκδοχές, μεταφράσεις, αποδόσεις έργων. Στην προσπάθεια να δώσουμε μια όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη εικόνα της σκέψης του, οι εκδόσεις Biblioth?que μελέτησαν τα αρχεία, τις σημειώσεις και τις απομαγνητοφωνήσεις του, για να καταλήξουμε σε μία ενοποίηση του οράματός του για κάθε έργο, που όμως παραμένει εύπλαστη και ελεύθερη ανοιχτή για τον σκηνοθέτη, ηθοποιό ή αναγνώστη που θα θελήσει να το μελετήσει κι ωστόσο πλήρης, υπό το φως και τη δημιουργική ευφυΐα του Μίνου Βολανάκη.