ΠΕΡΙ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΥΗΤΙΚΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

- Ερ: Τι εννοείς όταν λες ότι το Χάος είναι ο πρώτος οριασμός;
- Απ. Θα σας το έλεγα και ως η ουσία των ουσιών της αισθητής Δημιουργίας. Η ουσία αυτή είναι η υπαρκτή ολότης του κόσμου, έχουσα μέσα της την τελειότητα από απόψεως του απολύτου. ’ρα, ό,τι πηγάζει ως Δημιουργία περνάει από το Χάος. Το Χάος αυτό, κατά πρώτον λόγο συμπληρώνει την μοναδική αρετή της θεότητος, ή της μοναδικότητος τής θεότητος. Η Μοναδικότης αυτή δεν είναι το ελείπον αλλά το αεί πλήρες. Αυτό το αεί πλήρες, είναι το όλον και το τέλειον.

Ως προς το Χάος τώρα, κατά την διδασκαλία των αρχαίων, έχει πάρει την ονομασία του αυτή από το δέχεσθαι από την δοχή που είναι το δέχεσθαι εν εαυτώ. Το δέχεσθαι εν εαυτώ ανήκει στον Δημιουργό. Επειδή όμως έξω από αυτό δεν υπάρχει τίποτα, πλην της θεότητος, και επομένως ο ορίζων το Χάος είναι αυτή τούτη η Θεότης. Το Χάος όμως ή αυτό το χαίνειν, αυτή η δοχή, υπάρχει αεί ως βάσις και ως θεμέλιον της Δημιουργίας. Αεί υπάρχει και θα υπάρχη εις πάσα Δημιουργία και εις πάντα τα δημιουργήματα. Και τώρα και πάντα θα το έχομε, και εξ αυτού του Χάους θα αντλούμε τας ποιότητας τας τελειότητας και τας οριότητας αυτού.