Η αντανάκλαση της μορφής
μου στο ουίσκι
(φαντάζει αγέρωχη
όσο κι αυτή ενός ξεπεσμένου βασιλιά)
όπως ο ήλιος που σβήνει
στη θάλασσα σαν σουρουπώνει
και τραβά το σεντόνι της μέρας,
όπως τα βράδια που αργούν να ξημερώσουν
τραβούν το σεντόνι των αμαρτιών μας
βασανιστικά,
γλείφοντας τα κουρασμένα κορμιά μας
Αυτό το σούρουπο:
Η ιδανική ώρα να παραδοθείς,
Να αποχωρήσεις
“Σούρουπο”