Στο μυθιστόρημά του "Μαργκώ η μανταρίστρα" ο Fougeret de Monbron εφαρμόζει τη μέθοδο που θα μπορούσε κανείς να ονομάσει «ωμότητα του κοινωνικού λιμπερτινισμού». Δίχως προκαταλήψεις, δίχως κομψές ερωτικές περιπτύξεις, αλλά με απερίγραπτο σαρκασμό, γυρίζει το νόμισμα από την άλλη όψη.

Η Μαργκώ, όπως και κάθε αξιοπρεπής λιμπερτίνος, γνωρίζει όλες τις στάσεις του Αρετίνου και όλες τις διαβαθμίσεις της ηδονής: «Αυτό που φαίνεται απίθανο, σχεδόν ακατόρθωτο είναι πως, δίχως να πάρει ανάσα με έκανε τρεις φορές, τρεις φορές απανωτά, να νιώσω τις χαρές του παραδείσου του Μωάμεθ», λέει σχολιάζοντας την ερωτική ευρωστία του καλογήρου επιβήτορά της.

Ένα κείμενο μύησης στην ερωτική λογοτεχνία που γνώρισε το απόγειό της στη Γαλλία του 18ου αιώνα.