Η συστηματική μελέτη των διεθνών οργανισμών και η διδασκαλία τους στα ελληνικά πανεπιστήμια συνοδεύτηκε με το ενδιαφέρον για την εισδοχή της χώρας μας στις Ευρωπαϊκές Κοινότητες και την ανάγκη της διπλωματικής αντιμετώπισης της τουρκικής επεκτατικότητας μετά την εισβολή στην Κύπρο και την προβολή διεκδικήσεων στο Αιγαίο. Ασφαλώς και η ακαδημαϊκή ενασχόληση με τους διεθνείς οργανισμούς υπήρξε ώριμη και σημαντική στην ελληνική γραμματολογία ήδη στις αρχές του 20ού αιώνα, ωστόσο το αντικείμενο απασχόλησε τα προγράμματα σπουδών των ελληνικών πανεπιστημίων στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Πλέον, η μελέτη των διεθνών οργανισμών αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των προγραμμάτων σπουδών των νομικών σχολών, των τμημάτων πολιτικών επιστημών, διεθνών, ευρωπαϊκών και άλλων περιοχικών σπουδών, και απολαμβάνει την προσοχή που αρμόζει, αλλά και επιβάλλεται από τις ανάγκες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και τη σύγχρονη διεθνή πραγματικότητα.

Με το παρόν εγχειρίδιο, που βρίσκεται πλέον στη δεύτερη αναθεωρημένη έκδοσή του, προσφέρεται μια συνολική και διεπιστημονική προσέγγιση στη μελέτη και κατανόηση των διεθνών οργανισμών. Η σημασία της ουσιαστικής συμμετοχής της χώρας μας στους σημαντικότερους οικουμενικούς και περιφερειακούς οργανισμούς, η εξοικείωση με τη δικαιοπολιτική φύση της διεθνούς οργάνωσης, αλλά και η προοπτική της επαγγελματικής σταδιοδρομίας σε έναν διεθνή οργανισμό, αποτελούν επαρκή κίνητρα για τη μελέτη και τη διδασκαλία του γνωστικού πεδίου των διεθνών οργανισμών.