ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ-ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Καθώς η Ελλάδα διανύει τα πρώτα της βήματα μετά την περίοδο της οικονομικής κρίσης, οι ευκαιρίες που ανοίγονται μπροστά της, προκειμένου να τοποθετηθεί στο παγκόσμιο στερέωμα υφαίνοντας ένα νέο αφήγημα για τον εαυτό της, είναι πολλές. Ιστορικά, η Ελλάδα δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην πολιτιστική της κληρονομιά και προωθεί την εικόνα μιας χώρας «πολιτιστικού γίγαντα». Παρ όλα αυτά, υπάρχουν πολλά ερωτήματα που αναφύονται σε σχέση με την πραγματική διάσταση και έκταση της άσκησης πολιτιστικής διπλωματίας απο την Ελλάδα. Ποιοι είναι οι κρατικοί φορείς που ασχολούνται με τον σχεδιασμό της στρατηγικής στον τομέα του Πολιτισμού στις εξωτερικές σχέσεις; Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα του πολιτισμού που τελικά επιλέγονται για την προώθηση της χώρας μας στο εξωτερικό και συμβάλλουν στη δημιουργία ενός «μεγάλου αφηγήματος»; Τέλος, πόσο κατακερματισμένη είναι η άσκηση της πολιτιστικής διπλωματίας στην Ελλάδα;

Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα και να εξερευνήσει τα όρια της πολιτιστικής διπλωματίας όχι μόνο ως ακαδημαϊκό πεδίο, αλλά και ως πεδίο άσκησης πολιτικής. Ο παρών τόμος συγκεντρώνει για πρώτη φορά ένα φάσμα αναλύσεων, απόψεων και αφηγήσεων από τρεις διαφορετικές ομάδες ενδιαφερόμενων: ακαδημαϊκούς, διοικητικά στελέχη υπουργείων και επαγγελματίες του πολιτισμού. Απώτερος στόχος είναι να διαφανεί η πολυσχιδής φύση του πεδίου, ώστε να γίνει κατανοητό ότι οποιοσδήποτε σχεδιασμός προς μια κεντρική στρατηγική για την πολιτιστική διπλωματία οφείλει να λαμβάνει υπόψη πολυποίκιλες ανάγκες, φέρνοντας σε συνεργασία φορείς με περιοχή ευθύνης που παραδοσιακά δεν αλληλοεφάπτονται.

Το βιβλίο απευθύνεται τόσο σε σπουδαστές διεθνών σχέσεων όσο και πολιτιστικής διαχείρισης, αλλά και σε επαγγελματίες του χώρου του πολιτισμού που ενδιαφέρονται για τη διεθνή διάσταση του αντικειμένου. Η έκδοση φιλοδοξεί να ρίξει φως στο πώς η πολιτιστική διπλωματία διοικείται σε εθνικό επίπεδο, προχωρώντας πέρα από την απλή χαρτογράφηση του τοπίου στην ανάδειξη των αντιθέσεων που το σημαδεύουν, εισάγοντας έναν βαθύτερο προβληματισμό για το μέλλον της πολιτιστικής διπλωματίας στην Ελλάδα.