Το 1838 καθιερώθηκε για πρώτη φορά η 25η Μαρτίου ως επίσημη ημέρα εορτασμού της εθνικής παλιγγενεσίας με διάταγμα του τότε βασιλιά Όθωνα. Από τα ξημερώματα της 25ης Μαρτίου οι καμπάνες των εκκλησιών της Αθήνας κτυπούσαν χαρμόσυνα και οι καρδιές όλων των Ελληνίδων και των Ελλήνων πάλλονταν από εθνική υπερηφάνεια και συγκίνηση.

Ο επίσημος εορτασμός ξεκίνησε με δοξολογία στον καθεδρικό ναό της Αγίας Ειρήνης στην οδό Αιόλου. Οι Αθηναίες και οι Αθηναίοι κρατούσαν σημαίες, όπλα, αλλά και μουσικά όργανα χειροκροτώντας με δάκρυα στα μάτια τους επισήμους και το βασιλικό ζεύγος Όθωνα και Αμαλίας που εμφανίστηκε ενδεδυμένο με παραδοσιακές στολές. Τη δοξολογία διαδέχθηκε παρέλαση μπροστά στα Παλαιά Ανάκτορα στην οποία δεν έλαβαν μέρος τμήματα του στρατού, αλλά Αθηναίοι και χωρικοί της Αττικής, δηλαδή, αυτός, ο απλός λαός, που 17 χρόνια νωρίτερα είχε ξεκινήσει τον Αγώνα!

Οι εορτασμοί ολοκληρώθηκαν με λαϊκό γλέντι στην πλατεία Κλαυθμώνος μέσα σ’ έντονη συναισθηματική φόρτιση, όπου η μαυροφορεμένη λευκομαλλούσα Δέσποινα Λέκκα, ζήτησε να σύρει πρώτη το χορό λέγοντας: «Παιδιά μου, σήμερα δικαιούμαι να μπω κι εγώ στο χορό. Και θα χορέψω πρώτη γιατί σ’ αυτόν τον τόπο έχασα στον Αγώνα της Λευτεριάς τρεις ανδρειωμένους. Δύο αδέλφια και τον μοναχογιό μου».

Ο χορός με δάκρυα της χαροκαμένης Λέκκα μετουσιώνει τα συναισθήματα εκείνων των Ελλήνων που γιόρταζαν για πρώτη φορά τον Αγώνα τους για Ελευθερία και Ανεξαρτησία. Εκείνων των Ελλήνων, ανώνυμων και επώνυμων, που είχαν δώσει το αίμα τους κι είχαν δει να χάνονται οι δικοί τους άνθρωποι στη φωτιά της Επανάστασης ενώ πολεμούσαν για ένα καλύτερο μέλλον! Εκείνοι οι Έλληνες είχαν πρωταγωνιστήσει και ζήσει όλο το μεγαλείο και τον τρόμο της Επανάστασης και μπορούσαν να νιώσουν βαθιά στην καρδιά τους, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, τι σήμαινε ο πρώτος εορτασμός της 25ης Μαρτίου. Σε κείνους, λοιπόν, τους Έλληνες, που αγωνίστηκαν για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι, αφιερώνεται 200 χρόνια μετά την έναρξη του Αγώνα το δίτομο έργο «Παραλειπόμενα του 1821» του Γιώργου Πύργαρη. Ένα έργο που μιλά μέσα από μαρτυρίες και έγγραφα για τις αγωνίες, τις θυσίες, τις προσδοκίες, τα πάθη, τις αρετές και τις αδυναμίες των «Ελεύθερων Πολιορκημένων», των Αγωνιζόμενων Ελλήνων!