Πολλοί έχουν μιλήσει για το ναυτικό και το βιος του νησιού μας. Όμως από τις σελίδες του δικού μου βιβλίου ήθελα να βγαίνει και κάτι άλλο. Ο πολιτισμός του. Είχε πολιτισμό φυσικό και πηγαίο το Καστελλόριζο. Έναν πολιτισμό κατάλοιπο από την ελληνική κλασική παιδεία και τον Χριστιανισμό. Στο σύνολό τους λίγο-πολύ οι άνθρωποι εκείνοι σκέφτονταν και ενεργούσαν πνευματικά, εδραιωμένες ψυχές και ατρόμητες καρδιές, ζώντας τις θάλασσες και τους βυθούς των θαλασσών. Ως προς τον πολιτισμό που είπαμε, ας μη θεωρηθεί σαν μια ιδιότητα θεωρητική. Ήταν πράξη... Δέκα χρονών έφυγα από την πατρίδα και μερικά πράγματα μου μένουν αλησμόνητα...

Μ’ ένα λόγο είναι αλήθεια πως η αγάπη της πατρίδας είναι ένα πολύ γλυκό πράγμα...