Ναύπλιο, το αγαπημένο Ανάπλι του 1940, τότε που ο πόλεμος, η κατοχή και ο εμφύλιος κατακρεουργούσαν ανθρώπους και συναισθήματα. Δυο νέοι, η Μαρία και ο Κωστής, ωριμάζουν αιφνίδια και εκβιαστικά. Ο έρωτας τους όμως ξεφυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνεις και διεκδικεί τον χρόνο του, για να ζυμωθεί και να φωλιάσει στις καρδιές. Εκεί, στις δρομόσκαλες, τις στολισμένες με βουκαμβίλιες, μεταξύ των σκοτωμών και των διχασμών, το πείσμα και η θέληση κυριαρχούν και συγκλονίζουν.

Στην Ελλάδα, μεταξύ 1940-1953, τότε που οι αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό της χώρας είναι ραγδαίες και ο ρόλος της γυναίκας αποκτά άλλη διάσταση, αφού διεκδικείται πλέον το δικαίωμα ψήφου και το διαφορετικό ύφος στο ντύσιμό της, η σύγκρουση του συντηρητισμού και του φιλελευθερισμού αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο της εποχής.

Μια ιστορία, βασισμένη σε ιστορικά γεγονότα, λαμβάνει χώρα στο γραφικό Ναύπλιο, αποτυπώνοντας στον καμβά της το Παλαμήδι, τον ’γιο Σπυρίδωνα, που φέρει τη σφραγίδα της δολοφονίας του κυβερνήτη Καποδίστρια και των ονειρικών ψαροχωριών. Ένα ιστορικό ανάγνωσμα που συνεπαίρνει, καθηλώνει και τροφοδοτεί με σκέψεις τον αναγνώστη για την εξέλιξη και αποτύπωση της ελληνικής Ιστορίας.