Μία μεγάλη ηθοποιός προικισμένη με πολυσύνθετο και ανυπέρβλητο ταλέντο. Από το ξεκίνημά της προκάλεσε την έκπληξη και τον θαυμασμό.

Η σκηνική της παρουσία συγκινούσε και καθήλωνε. Η υποκριτική της τέχνη απλωνόταν σε όλα τα θεατρικά είδη, ενώ η δυνατή και καλλιεργημένη φωνή της κυμαινόταν με την ίδια επιτυχία σε όλα τα είδη της μουσικής, ακόμα και στο ρεμπέτικο. Επιθεώρηση, κωμωδία, κλασικό και σύγχρονο θέατρο, αρχαία τραγωδία. Γρήγορα καθιερώθηκε ως μία από τις κορυφαίες Ελληνίδες ηθοποιούς και γνώρισε μεγάλους θριάμβους, αναγνώριση πανελλήνια και όχι μόνο.

Και ήρθαν τα δίσεκτα χρόνια. Κατοχή και Δεκεμβριανά. Μεγάλες πληγές, δάκρυα, αίμα, απόγνωση, καταστροφές, πάθη. Αμέτρητοι οι αδικοσκοτωμένοι, ασύλληπτες οι εκατέρωθεν συκοφαντίες, ατελεύτητες οι εκδικήσεις και αντεκδικήσεις, τα αυθαίρετα αντανακλαστικά του φθόνου και του διασυρμού. Κορυφαίο τραγικό πρόσωπο η Ελένη Παπαδάκη που βρήκε τον θάνατο μέσα στην παγωμένη δεκεμβριανή νύχτα. Μόνη, παγιδευμένη, αβοήθητη, αδύναμη να αντιδράσει, ούτε να καταλάβει... Το μεγαλείο, ο φθόνος, το έγκλημα, η τραγωδία, το πένθος, ο μύθος, η μνήμη.