ΣΠΟΥΔΗ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΜΑΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΟ

"Η Ελλάδα των ονείρων" μας προτείνει να διαβάσουμε την συλλογική ψυχική μας ζωή με αναφορά τους συμβολισμούς και τις νοοτροπίες, όπως αναδύονται στα όνειρα και διαμορφώνονται από τα συναισθήματα. Ως παραστάσεις επιθυμίας και αγωνίας, τα όνειρα δανείζονται μορφές από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα για να τις δέσουν, μέσω της φαντασίας, σε δικές τους ιστορίες και συμπεριφορές. Γι αυτό, πολύ συχνά, ονειρευόμαστε την πραγματικότητα αντί να την βιώνουμε χειροπιαστά. Δημιουργούνται έτσι οι προϋποθέσεις μιας υπερπαραγωγής ονείρων και ονειροπολήσεων, που οι μηχανισμοί της κοινωνικής αδράνειας (αλλά και των ολοκληρωτισμών) αξιοποιούν εντατικά προς όφελός τους. Ξετυλίγοντας όμως το συνδετικό νήμα των ονειρικών μορφών και της φαντασίας, μπορούμε να εξηγήσουμε την μακροχρόνια επικράτησι της ακινησίας σε μια κοινωνία όπως η δική μας και ταυτοχρόνως να ιχνηλατήσουμε σημάδια τα οποία οδηγούν στο ξέφωτο της αλλαγής.