Τα πέντε κείμενα που συγκεντρώνονται εδώ θέτουν ερωτήματα για τη φύση της εικόνας και την εργασία της τέχνης. Το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από το πρώτο, το κείμενο - διάλεξη ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ, το οποίο παρέχει και τον τίτλο του βιβλίου.

Στο δεύτερο κείμενο Η ΦΡΑΣΗ, Η ΕΙΚΟΝΑ, Η ΙΣΤΟΡΙΑ είναι οι Ιστορίες του Κινηματογράφου του Γκοντάρ που λειτουργούν ως βάση διερώτησης της σχέσης ανάμεσα στη δύναμη των λέξεων και αυτή του ορατού.

Με το τρίτο κείμενο Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ο Ρανσιέρ επιχειρεί μια μετατόπιση της συζήτησης εξετάζοντας την ιστορία και την παραγωγή του σύγχρονου αισθητικού λόγου.

Στο τέταρτο κείμενο Η ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΝΤΙΖΑΙΝ οι γραφιστικές τέχνες, η ποίηση, ο χορός και ο βιομηχανικός σχεδιασμός προσεγγίζονται μέσα από ένα παράδοξο ερώτημα: «Τι ομοιότητα υπάρχει ανάμεσα στον Στεφάν Μαλαρμέ, Γάλλο ποιητή και στον Πίτερ Μπέρενς Γερμανό αρχιτέκτονα, μηχανικό και σχεδιαστή που καταπιάνεται με τον σχεδιασμό προϊόντων, διαφημίσεων, ακόμα και κτηρίων, για την εταιρεία ηλεκτροδότησης AEG;».

Τέλος, στο ΕΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΜΗ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΙΜΟ το βασικό ερώτημα τίθεται ήδη από την αρχή: «Το ερώτημα που τίθεται από τον τίτλο μου δεν επιζητεί προφανώς μια απάντηση με ένα ναι ή ένα όχι. Αφορά κυρίως το εάν: υπό ποιες συνθήκες μπορούμε να δηλώσουμε μη αναπαραστάσιμα συγκεκριμένα γεγονότα; Υπό ποιες συνθήκες μπορούμε να δώσουμε σε αυτό το μη αναπαραστάσιμο μια συγκεκριμένη εννοιολογική μορφή; Ασφαλώς, αυτή η έρευνα δεν είναι ουδέτερη».