Η Λιζ στεκόταν μπροστά στην τζαμαρία του μικρού της δωματίου και κοίταζε τη θάλασσα. Ξαφνικά, γύρισε το κεφάλι της προς το μέρος του και είπε ενθουσιασμένη: «Τομ, αγόρι μου, σήμερα προβλέπεται να είναι μια ιδιαίτερα εξαιρετική μέρα, μόλις πέρασαν από μπροστά μου δυο ερωτευμένοι υπεροπτικοί γλάροι, και ξέρεις, οι γλάροι που φλερτάρουν είναι το γούρι μας!».

Είχε τη βεβαιότητα ότι διέθετε τον μηχανισμό που του εξασφάλιζε τον πλήρη έλεγχο των καταστάσεων, των ερωμένων, των εχθρών. Πίστευε ότι είχε προικιστεί με την ικανότητα να οδηγεί τους ανθρώπους και τα γεγονότα εκεί που βόλευαν τον ίδιο. Όπως και στις τρεις προηγούμενες περιπτώσεις που είχε αναλάβει αποστολή, ο Λεόν έλαβε μήνυμα στο κινητό του, που τον ενημέρωνε ότι στην ταχυδρομική θυρίδα που είχε ανοιχτεί στο όνομά του, υπάρχουν έγγραφα, οδηγίες και προκαταβολή. Μόλις επέστρεψε από το ταχυδρομείο, άνοιξε τον φάκελο και βρήκε μια δεσμίδα με χρήματα, δύο φωτογραφίες με το πρόσωπο ενός κοριτσιού, δεκατρείς εκτυπωμένες σελίδες και ένα εισιτήριο κινηματογράφου με ημερομηνία της ίδιας ημέρας. Η πρώτη σελίδα ανέφερε «Έχεις στη διάθεσή σου μία εβδομάδα για να σε εμπιστευτεί» και τίποτα άλλο.

Και ξαφνικά, την είδε να μπαίνει.
Ένα κορίτσι με σγουρά μαλλιά, φορώντας ένα κόκκινο μπουφάν και κρατώντας μια κόκκινη ομπρέλα, μπήκε μέσα στην αίθουσα. Τίποτα το ιδιαίτερο, σκέφτηκε ο Λεόν. Έβγαλε το ρολόι πολυτελείας από τον καρπό του και το έχωσε βαθιά στην τσέπη του τζάκετ που φορούσε.