"Ήταν σοκαρισμένος. Οι υπόλοιποι υπάλληλοι τον κοιτούσαν μέσα από τους γυάλινους τοίχους, αλλά κανείς δεν σηκώθηκε να πάει να ρωτήσει. Όχι από αδιαφορία, μα από έλλειψη χρόνου. Με τα μαλλιά του αναστατωμένα, μια βαθιά ρυτίδα στο μέτωπο και σκεπτικά μάτια, έφυγε χωρίς να χαιρετήσει κανέναν, κοινωνώντας ανοιχτά τη βαθιά του απογοήτευση μέσω της σιωπής. Την ώρα που έβγαινε, η πολυάσχολη γραμματέας τον ξεπροβόδισε λέγοντάς του "καλή τύχη, αρχηγέ" και τον έστρωσε τα μαλλιά με μια στοργική κίνηση, που τον έκανε να νιώσει σαν τέως πρίγκιπας που μεταμορφώθηκε σε αδέσποτο μπάσταρδο".

Πάνω στη φθορά των γονιών και την αδυναμία αποδοχής της χτίζεται η παράξενη ιστορία ενός σαραντάχρονου επικοινωνιολόγου, που βλέπει την εταιρική του λάμψη να θαμπώνει, καθώς γίνεται θύμα της προβληματικής του μνήμης. Ένα σπίτι στην επαρχία, απολύτως μοναδικό, θα τινάξει τα πάντα στον αέρα και θα τα ξαναενώσει όταν ο ήρωας θα το κατοικήσει αλλά κυρίως όταν εκείνο θα τον κατοικήσει.

Η περιπέτεια όψιμης ενηλικίωσης του Γιάννου Μ. δεξιώνεται μια περιπετειώδη γραφή: κλασική αφήγηση, αλλά και καταγραφές από σημειωματάριο, ανθρωπολογικές παρατηρήσεις από έναν πίθηκο, εικονοπλασία του ασυνειδήτου, μονόλογοι και ένα μικρό θεατρικό μονόπρακτο φέρνουν τον αναγνώστη στο σταυροδρόμι του ρεαλισμού με την αχαλίνωτη φαντασία.

Μέλος φάντασμα ονομάζεται το μέλος του σώματος που λείπει κι όμως ενοχλεί σαν να βρίσκεται ακόμα στη θέση του. Μέλος μιας οικογένειας, μέλος ενός σώματος, μέλος μιας ομάδας, μέλος μιας φιλίας. Όταν αποκόβεις όσα αγαπάς, τότε σύντομα ξυπνούν ως φαντάσματα.