Ένας φιλεύσπλαγχνος ταχυδακτυλουργός ανοίγει ένα βιβλίο γεμάτο «θαύματα». Ζώα που χάνονται και ξαναζούν -ο ρινόκερως του Ντύρερ, τα προϊστορικά ζώα της Ηπείρου, τα λάμα των Ανδεων -, παιδιά που επιζούν απ τον πόλεμο, καλλιτέχνες που ζουν σύρριζα στον θάνατο και πέρα απ αυτόν: η Βιρτζίνια Γουλφ, ο Ματσούο Μπασό, ο Ανρί Ματίς, ο Κλωντ Ντεμπυσσύ.

Ένα βιβλίο για τον θάνατο - και τι μένει μετά. Μα και για την σημασία της τέχνης στη ζωή όχι ως αισθητικού φαινομένου, αλλά ως σώματος πλασμένου από την ίδια την σάρκα της ζωής. Σαν η ρήση του Γουίλλιαμ Μπλαίηκ, «Όλη η Δουλειά του Ανθρώπου είναι οι Τέχνες», να ήταν κυριολεκτικώς αληθής - και το απόλυτο γεγονός του θανάτου ένας από τους λόγους της αλήθειας της.