Η δημιουργός λαξεύει, σαν σε λίθινη επιφάνεια, αληθινά σκιαγραφήματα εμπειριών, που ως άλλες πλημμυρίδες, ξανάρχονται στην επιφάνεια. Εκεί διαστέλλονται έτι περαιτέρω. Και απελευθερώνουν στη συναρμογή τους με το άλογο, το υπερβολικό του κόσμου, έναν άλλο Λόγο: Το απόσταγμα των πραγμάτων.

Είναι όπως η καλοκαιρινή αύρα που δροσίζει το πρόσωπο ή το νερό στις πηγές του βουνού, διαυγές στην όψη και φυσικό στη γεύση. Ή καλύτερα το άνοιγμα του βλέμματος στον πολιτισμό της ουσίας...