Πρόκειται για ένα ευφυές ποιητικό σχεδίασμα, σε ασπρόμαυρο φόντο, με διάσπαρτες παρεμβολές μικροαφηγήσεων. Το κείμενο είναι ρέον και ζωντανό, προκαλώντας έναν αέναο διάλογο ο οποίος στήνεται κάθε φορά στα πιο απίθανα σκηνικά που μπορεί να σκεφτεί ο ποιητής και στα οποία -ακούσια ή εκούσια- παρασύρεται ο αναγνώστης.