Ιάκωβος Ρωμανός, Στέφανος Γαλανός, Νάντια Κωστέα και Μενέλαος Απέργης είναι οι μέτοχοι ενός κολοσσού που εμπορεύεται φάρμακα μα και φαρμάκια και ακούει στο όνομα Σπίρανς.

Στις έντεκα το πρωί είναι προγραμματισμένη μία σύσκεψη ανάμεσα στους μετόχους και τα στελέχη της εταιρείας. Για ανεξήγητο και αναπάντεχο λόγο όμως, κάποιος δεν θα δηλώσει το «παρών». Έντρομες, αλαζονικές μα και ενοχικές ματιές θα διασταυρωθούν πάνω απ’ το οβάλ τραπέζι στο γραφείο του προέδρου…

Το μπαούλο του χρόνου θα ανοίγει αργά και βασανιστικά και σαν ένα άλλο κουτί της Πανδώρας θα φέρνει στην επιφάνεια αρκετά φαντάσματα. Όλα τους, το ένα μετά το άλλο θα σφίξουν με συγκίνηση και τιμή το χέρι της αλήθειας μα και της δικαίωσης…

Φορώντας την καμπαρντίνα του και έχοντας δεμένα τα χέρια του πίσω απ’ τη μέση ο αστυνόμος Αλέξανδρος Δαμίγος θα παρουσιαστεί σαν από μηχανής θεός, που με όπλα την υπομονή και την επιμονή θα αναζητήσει το διότι σε κάθε γιατί. Όλα τους θα τον αφήσουν ενεό, συγκλονίζοντάς τον πρωτόγνωρα.

Μυστήριο, ψέματα, πάθη, αλαζονεία, τύψεις αλλά και πόθος, διαστροφή, σιωπή και κραυγές είναι κάποιοι από τους κόμπους ενός άλλου γόρδιου δεσμού που ενώνει τα έργα και τις ημέρες των μετόχων της Σπίρανς.

Aραγε, οι κόμποι εκείνου του γόρδιου δεσμού θα μεταμορφωθούν σε θηλιά γύρω απ’ τον λαιμό του αστυνόμου ή ο ίδιος θα καταφέρει να τους λύσει σαν ένας άλλος Μέγας Αλέξανδρος;