Της μνήμης μου σεντούκι άνοιξα και σας δίνω μια συναρπαστική ιστορία. Μια ιστορία που ίσως να γνωρίζετε, μα δεν γνωρίζετε τις λεπτομέρειές της... Ήταν 10 Δεκέμβρη, όταν γεννήθηκε εκείνη και φώτισε το φτωχό σπιτικό, στην οδό Αναπαύσεως 69, της Θεσσαλονίκης. Ήταν η Στέλλα... Ήταν 10 Δεκέμβρη, όταν εκείνου η ματιά αντίκρισε για πρώτη φορά τον ήλιο, σ ένα χωριουδάκι στους πρόποδες του Ολύμπου. Ήταν ο Παναγιώτης... Ήταν 10 Δεκέμβρη, 20 χρόνια μετά όταν συναντήθηκαν και έζησαν έναν άυλο έρωτα. Μόνο που... Εκείνος, σαν να ζούσε σε άλλη διάσταση δεν μιλούσε, στεκόταν όρθιος, παγωμένος, μπροστά του... «Σαν να είχε δει φάντασμα». Έτσι όπως δυο χρόνια αργότερα, θα σταθεί όρθιος και παγωμένος, μπροστά στον τάφο ο Παναγιώτης. Ένας νεαρός φοιτητής, από ένα χωριό στους πρόποδες του Ολύμπου. «Σαν να είχε δει φάντασμα...»