ΜΙΑ ΣΠΟΥΔΗ ΘΑΝΑΤΟΥ

Now is the winter of our discontent / Made glorious summer by this sun of York. Κείμενα γύρω από τη γλώσσα της πολιτικής και των πολιτικών, του έρωτα και της επικοινωνίας, της έκφρασης και της μυθοπλασίας. Από τον σαιξπηρικό Ριχάρδο τον Γ, τους Επαναστάτες Saint-Just (Louis Antoine Leon de) και Ροβεσπιέρο στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο του Μαρξ, τους φουτουριστές του Μαρινέτι και τους φασίστες του ΜΟυσολίνι, και από το Mein Kampf του Χίτλερ στους σημερινούς πολιτικούς του υπεραπλουστευτικού λόγου, τον λαϊκισμό και την «ξύλινη γλώσσα» της Αριστεράς, την επανάκαμψη του φοβικού εθνικισμού της Ακροδεξιάς, και την εμφάνιση της τηλεοπτικής τιποτολογίας. Σοσιαλιστικός ρεαλισμός ή πολιτική τέχνη; Οι σουρεαλιστές (Αντρέ Μπρετόν), οι κονστρουκτιβιστές (Μαλέβιτς), και οι ονειροπαρμένοι (Μαγιακόφσκυ). Ο ερωτικός λόγος ως λόγος πολιτικός. Η γλώσσα ως εργαλείο πειθούς, υποταγής, κατάκτησης και ανατροπής. Σχέση Έρωτα και Πολιτικής, μια σπουδή θανάτου.