Έπειτα από ένα αυτοκινητικό δυστύχημα, ένας δημοσιογράφος ξυπνάει στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, σε μια ξεχασμένη γωνιά της Παταγονίας (κι εδώ η Παταγονία θυμίζει κυριολεκτικά την άκρη της Γης). Μολονότι πάσχει από μερική αμνησία και είναι ανίκανος να κινηθεί, διαπιστώνει ότι στο διπλανό κρεβάτι κείτεται ένα «καυτό ρεπορτάζ»: Ένας Ινδιάνος, σχεδόν αναλφάβητος, τυφλωμένος από θρησκευτικό φανατισμό, σκοτώνει την οικογένειά του για να την εξαγνίσει, προτού παραδοθεί και ο ίδιος στις φλόγες. Η ιστορία, όμως, δεν είναι τόσο απλή. Και μέσα από την καταχνιά του ονείρου και της αγρύπνιας, ξεχύνονται στο νοσοκομειακό δωμάτιο σπαράγματα ιστοριών που μπερδεύουν πρόσωπα, χρόνους και τόπους σαν ένα γιγαντιαίο καταραμένο παζλ: Ινδιάνοι Μαπούτσε, εγκαταλειμμένοι στην τύχη τους από τους ανθρώπους της λευκής φυλής, βασανιστές της στρατιωτικής χούντας, δηλωσίες επαναστάτες, μεγαλοϊδιοκτήτες και μικροκομπιναδόροι, ένοχοι και τιμωροί, κάτω «από έναν ουρανό σκληρό και μαύρο, τρυπημένο απ’ αναρίθμητα παγωμένα αστέρια, δίχως ούτε ένα μίζερο σύννεφο για να του δίνει ανθρώπινη διάσταση, τον ουρανό της Παταγονίας».