Αγαπητές αναγνώστριες, αγαπητοί αναγνώστες, ένας σοφός έλεγε κάποτε πως ο άνθρωπος είναι ένα ον μυθοδίαιτο, δηλαδή τρέφεται με μύθους, μυθολόγο δηλαδή του αρέσει να λέει μύθους, και μυθοποιητικό, δηλαδή αγαπά να φτιάχνει μύθους. Αυτή η παραμυθία δημιουργήθηκε ένα βράδυ που ένα χέρι άγγιξε την πονεμένη κοιλίτσα ενός κοριτσιού και οι πόνοι του σιγά-σιγά υποχώρησαν. Το ευεργετικό αυτό χέρι ανήκε σε ένα αγόρι, που η ομορφιά της ψυχής του δημιουργούσε ένα αλφάβητο ευτυχίας. Όταν οι πόνοι του κοριτσιού καταπραΰνθηκαν από το χέρι-βάλσαμο, «θα ήθελες να μου πεις ένα δικό σου παραμύθι;» ρώτησε το κορίτσι. «Μα εσύ τα καταφέρνεις καλύτερα σ αυτό», αποκρίθηκε το αγόρι. «Καλά!» είπε το κορίτσι, «το παραμύθι που θα σου πω, θα είναι το δώρο που θα σου χαρίσω για το θεραπευτικό σου άγγιγμα».