Στη Σμύρνη του 1922 ένα νεαρό ζευγάρι Ελλήνων και τα δύο ανήλικα παιδιά τους παλεύουν να ξεφύγουν από τη φωτιά και τον θάνατο τρέχοντας προς ένα άγνωστο και αβέβαιο μέλλον.

Μέσα από τα μάτια της σοφής μαμάς-Αλκμήνης ξετυλίγεται η ιστορία μιας οικογένειας με εναρκτήριο σημείο την καταστροφή της Σμύρνης. Μια καταστροφή που ήταν το τέλος για πολλές ζωές αλλά και έννοιες του σύγχρονου Ελληνισμού. Όμως η απώλεια δεν είναι ένα αδιέξοδο. Γίνεται το ορόσημο για κάτι νέο που ξεκινά, γίνεται το σημείο που κάθε άνθρωπος θα αποφασίσει όχι το αν, αλλά το πώς θα συνεχίσει παραπέρα.

Μέσα από την αφήγηση πλέκεται μια πραγματεία για την αντιμετώπιση της απώλειας, όποια κι αν είναι αυτή: θάνατος, χωρισμός, απουσία. Κάθε τέτοιο γεγονός, κάθε ψυχή αυτού του κόσμου δεν είναι μια τυχαία παρουσία, είναι μια νότα στην αέναη μελωδία της Ζωής και της Ύπαρξης. Είναι ένα κομμάτι από την Σονάτα των Ψυχών.