«Η δουλειά μου προοδεύει γρήγορα, οι σκέψεις μου είναι ήρεμες κι η υγεία μου είναι τέλεια, κι ωστόσο μου λείπει η ευτυχία. Η ψυχή μου πεινάει και διψάει για κάποια τροφή, αλλά δεν ξέρω πού να τη βρω».

Ο Χαλίλ Γκιμπράν γεφυρώνει με την πένα του την αραβική κληρονομιά με τον δυτικό ελληνοχριστιανικό ανθρωπισμό, θυμίζοντας στον άνθρωπο των πολέμων, της επιστήμης και της ταχύτητας την ξεχασμένη σοφία που υπάρχει μέσα του.