ΘΑΝΑΤΟΝΗΣΙ ΚΑΙ ΚΑΣΤΡΟ ΑΓΩΝΑ

«Δυο χιλιάδες εφτακόσιες μέρες σ’ αυτό το νησί του διαβόλου, εννιά μίλια ανατολικά απ’ τη Σύρο, άγονο, άνυδρο με μόνους κατοίκους τους αρουραίους, τους σκορπιούς και τα γαϊδουράγκαθα, να σε δέρνει μερόνυχτα εκείνος ο δαιμονισμένος άνεμος, να σε τυφλώνει η αντάρα του αγριεμένου πελάγου και να μη βλέπεις καΐκι για παρηγοριά μέρες πολλές, σκασμένος απ’ τη δίψα, νηστικός, άρρωστος, χωρίς γιατρό και περίθαλψη καμιά κι από πάνω να λυσσομανάει ο βούρδουλας -τα μπαμπού- του Γλάστρα, φορτωμένος πέτρες και βράχια όλη μέρα στην ανηφόρα προς το “Ιστίμπεη”, να σπαρταράς κρεμασμένος στη “Συκιά” για παραδειγματισμό.»

Οι κρατούμενοι κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές του λαού και στις τρεις περιόδους λειτουργίας της φυλακής της Γυάρου πέρασαν σκληρά βασανιστήρια, πιεζόμενοι να υπογράψουν δήλωση μετανοίας - αποκήρυξης του ΚΚΕ, της πολιτικής έκφρασης της εργατικής τάξης, από ένα μηχανισμό βίας με την έγκριση των αστικών κομμάτων συνολικά, φανερώνοντας την αγριότητα της αστικής τάξης εναντίον όσων στέκονταν στην πλευρά του δίκιου και δεν ανέχονταν τη βαρβαρότητα. Χιλιάδες είναι εκείνοι που έμειναν αλύγιστοι. Η στάση τους αυτή αποτελεί προσφορά πρώτου μεγέθους στην πάλη για καλύτερη κοινωνία, στην πάλη για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό, καθώς απέδειξαν πως η κοινωνική πρόοδος δεν μπορεί ν’ ανακοπεί, ν’ ανασταλεί, παρά τα πισωγυρίσματα και τις προσωρινές ήττες. Η κοινωνική πρόοδος δεν μπορεί να εγκλωβιστεί στο σκουριασμένο περίβλημα της εκμετάλλευσης, της αδικίας, της καταστολής.

H έκδοση δημιουργήθηκε με αφορμή την τοποθέτηση του μνημείου της ΚΕ του ΚΚΕ στη Γυάρο και την επίσκεψη-προσκύνημα για τα εγκαίνια του μνημείου, τον Οκτώβρη του 2019. Αποτελεί μια μικρή συνεισφορά στη γνωριμία με την ιστορία και την αρχιτεκτονική του κάτεργου.