"Στην πρόσφατη ποιητική της σύνθεση, η Ελένη Χωρεάνθη, ανατρέχοντας με μνημονικές ανακλήσεις σε αρχετυπικές εικόνες, μετουσιώνει το υλικό πλούσιων εμπειριών και βιωμάτων σε μια ποίηση βαθιά ανθρωπιστική, που προσεγγίζει καθολικές έννοιες, θεμελιώδεις εκδηλώσεις της ζωής, υπαρξιακούς προβληματισμούς και κοινωνικά αδιέξοδα, μέσα από τόπους και μορφές-σύμβολα που καθόρισαν την ελληνική φυσιογνωμία"
-Ι. Λαρδίκου, Fractal.