«Η Επανάσταση του 1821» του Δημήτρη Φωτιάδη είναι ένα μεγαλόπνοο έργο της εθνικής μας αυτογνωσίας. Σταθμός στη νεοελληνική ιστοριογραφία, ανατρέπει μύθους και υπηρετεί πιστά την ιστορική αλήθεια. Φωτίζει την πορεία του έθνους από το βαθύ σκοτάδι της σκλαβιάς μέχρι το ξέφωτο της εθνικής αναγέννησης. Ξεκινώντας από το πάρσιμο της Πόλης, καλύπτει τριακόσια εβδομήντα οκτώ χρόνια και φτάνει ίσαμε την ανεξαρτησία της Ελλάδας. Ο συγγραφέας, ζυγίζοντας το υλικό του με την αδέκαστη ματιά του ιστορικού και συνάμα προσεγγίζοντάς το με τη φλόγα του ανθρώπου για τον οποίο η ιστορία αυτή δεν είναι νεκρό γράμμα, έχει σα δηλωμένο στόχο τη συμμέθεξη. Με το ζωντάνεμα, δηλαδή, των ιστορικών στιγμών, την ακριβή αλλά και δημιουργική ανάπλαση της ατμόσφαιρας της εποχής, την πλούσια εικονογράφηση, την αξιοποίηση της μαρτυρίας αυτοπτών μαρτύρων και τη χρήση έντεχνου λόγου παραδίδει στο σύγχρονο αναγνώστη ένα κυριολεκτικά συναρπαστικό ανάγνωσμα και στον ερευνητή-αναλυτή ένα κτήμα ες αεί.

Ο τρίτος τόμος καλύπτει την περίοδο από τα μέσα του 1824 μέχρι το φθινόπωρο του 1827. Περίοδος αγωνίας με αναζωπύρωση του εμφύλιου σπαραγμού στη στεριά και τον Ιμπραήμ να βάζει χέρι στο Μοριά. Από τα πλέον τραγικά γεγονότα στάθηκε η καταστροφή του Μεσολογγίου, που προκάλεσε πανευρωπαϊκή αίσθηση. Σημαντικές νίκες, από την άλλη, σημειώνονται στη θάλασσα και, τέλος, καταλυτικό ρόλο παίζει η αλλαγή του διεθνούς πολιτικού σκηνικού και η καθοριστική ναυμαχία του Ναβαρίνου.