ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΚΡΩΝ

Ο 'Αλλος αλλάζει. Όπως και το Τίποτα. Το στοίχημα είναι αυτό να γίνει προς αντίθετες κατευθύνσεις. Το βιβλίο αυτό περιδιαβαίνει, ξανά και ξανά, αυτές τις έννοιες μέσα από τρεις Λόγους: της λακανικής ψυχανάλυσης, μιας συναφούς πολιτικής φιλοσοφίας και μιας ορισμένης θεολογίας. Απασχολεί ερωτήματα όπως τα εξής:

Πολιτικά
Ποια η σχέση του ολοκληρωτικού εξτρεμιστή με τη μελαγχολία; Πώς το εξτρεμιστικό μελαγχολικό υποκείμενο συγχέει κάτι που λείπει (κάτι που ποτέ δεν είχε) με κάτι που απωλέσθη (κάτι που κάποια στιγμή το έχασε ή του το «έκλεψαν»); Πώς γίνεται να έχει ένα συναισθηματικό «κέρδος» διατηρώντας την ψευδαίσθηση πως αυτό που ποτέ δεν κατείχε, δεν χάθηκε; Μήπως το «καλό» με τα ανύπαρκτα αντικείμενα είναι ότι δεν «φθείρονται»;

Ψυχαναλυτικά
Τι εννοεί ο Λακάν όταν λέει ότι τα περισσότερα συναισθήματα αποτελούν τρόπους να αυτοεξαπατώμαστε; Τι είναι η ενεργά ανειλημμένη παθητικότητα; Ότι μπορείς να πάσχεις μέσω κάποιου (σημαντικού για σένα) άλλου, ότι υπάρχει η πλήρους συναισθηματικότητας απάθεια, δακρύβρεχτη απάθεια; Πόσο ελεύθερος είσαι εάν έχεις ασυνείδητο; Τι σημαίνει ότι συναντώ τον 'Αλλο, όχι εκεί που είναι εξωτικά έτερος, αλλά εκεί ακριβώς που και ο ίδιος αποτελεί πρόβλημα και απορία για τον εαυτό του;

Θεολογικά
Γιατί ο ολοκληρωτικός μισεί τον Θεό περισσότερο και από τη δημοκρατία; Ποια η διαφορά μεταξύ του πιστεύω κάτι και πιστεύω σε κάτι (λ.χ. (σ)το ασυνείδητο); Μήπως να δούμε την πίστη ως ένα άνισο -αλλά αμφίδρομο- συμβόλαιο που τηρεί τον ηθικό Νόμο, μια εργασία και πράξη του Αλλου μέσα μας, μια κοπιώδη επ’ ελπίδι δικαίωση και αποδοχή ενός δώρου;