«Εσύ κοίτα τη δουλειά σου. Να μην ακούς και προπαντός να μη μιλάς. Γιατί αλλιώς»...
Αλλιώς, τι;

Ο Γιάννης, ένα παιδί δέκα χρόνων, που ζει στα Τρίκαλα, δεν καταλαβαίνει πολύ καλά τι συμβαίνει. Ξέρει όμως ότι κάτι συμβαίνει. Διαφορετικά, γιατί η μητέρα του να είναι τόσο ανήσυχη και να λέει ότι και οι τοίχοι έχουν αυτιά; Γιατί να κλείνει σαν κυνηγημένη τα παράθυρα, όταν ο πατέρας βάζει να ακούσει στο ραδιόφωνο ξένους σταθμούς; Γιατί πρέπει να σωπαίνουν «για να μη βρουν τον μπελά τους»; Με τα χίλια ζόρια του είπε ότι έχουν Δικτατορία. Ότι όποιοι δεν συμφωνούν μ’ αυτό τιμωρούνται. Ευτυχώς, ο Γιάννης έχει το ημερολόγιό του. Το υπέροχο, μεγάλο ημερολόγιο με την κλειδωνιά, που του χάρισε ο πατέρας του. Εκεί θα γράφει όλες του τις σκέψεις χωρίς να φοβάται κανέναν. Κι ίσως μια μέρα έρθει πάλι η Δημοκρατία.