Η «πορεία» των προσφύγων της Σκάλας Καλλονής Λέσβου, του 1914 και του 1922, μέσα από τις μαρτυρίες των απογόνων τους. Μια πρώτη και μοναδική καταγραφή της προέλευσής τους, του πώς έφτασαν ως εδώ, των δυσκολιών επιβίωσης, αλλά και της οριστικής ενσωμάτωσής τους στην τοπική κοινωνία.

Η Σκάλα Καλλονής Λέσβου είναι ένα προσφυγικό χωριό, το οποίο κτίστηκε «εκ θεμελίων» πάνω στην άμμο. Έτσι είναι ένα από το πιο νέα, ίσως το νεότερο χωριό της Λέσβου.

Ελάχιστες είναι οι οικογένειες των γηγενών, που εγκαταστάθηκαν ή δημιουργήθηκαν στη Σκάλα, μετά τον ερχομό των προσφύγων όμως, όταν χτίστηκε ο προσφυγικός συνοικισμός και ο τόπος πήρε ζωή.

Σήμερα ζουν αρμονικά με τους αυτόχθονες, σχεδόν όλοι τους ψαράδες. Σε όλα τα σπίτια υπάρχουν ανηρτημένες οι φωτογραφίες των γεννητόρων τους, πρώτων προσφύγων. Τους τιμούν γιατί ξέρουν την σκληρή ζωή που πέρασαν, και παρόλα ταύτα, διατήρησαν την αγάπη τους για την πατρίδα που έχασαν και με αυτήν την αγάπη στέριωσαν στη νέα πατρίδα, σε τούτον τον αμμουδερό τόπο και τον ευλογημένο κόλπο της Καλλονής.