Ο "μπερξονισμός" του Ντελέζ συγκαταλέγεται -με τη μελέτη του Ζανκελεβίτς, Bergson- στις γονιμότερες αναγνώσεις της φιλοσοφίας του Μπερξόν, ενός αδίκως παραγνωρισμένου, επί δεκαετίες, μείζονος στοχαστή, η εμπέδωση των ιδεών του οποίου απαιτείται για την επαρκή κατανόηση θεμελιωδών εκφάνσεων της γαλλικής φιλοσοφίας μέχρι σήμερα. Οι οξυδερκείς αναλύσεις του Ντελέζ για τις έννοιες που δημιούργησε ο Μπερξόν -την ενόραση ως μέθοδο, τη διάρκεια ως άμεσο δεδομένο, τη μνήμη ως δυνητική συνύπαρξη και τη ζωτική ορμή ως κίνηση διαφοροποίησης- και για τη διαμάχη του με τον Αϊνστάιν αναφορικά με τον χρόνο ενεργοποιούν την προσοχή του αναγνώστη. Εξάλλου, η αγγλική έκδοση του "Μπερξονισμού", το 1991, αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον για τον Μπερξόν και στην αγγλοσαξονική διανόηση.

Επιπλέον, η προσεκτική μελέτη του συμβάλλει στην εμβάθυνση της φιλοσοφίας του Ντελέζ, καθώς ο Μπερξόν αποτελεί έναν από τους τρείς βασικούς φιλοσόφους -μαζί με τον Νίτσε και τον Σπινόζα- με τους οποίους αναμετρήθηκε κριτικά.

Τέλος, η εντρύφηση στον φιλοσοφικό στοχασμό του Μπερξόν και του Ντελέζ προάγει μια διαφορετική προσέγγιση της εξέλιξης της σύγχρονης φιλοσοφίας στη Γαλλία, που μας ενδιαφέρει όχι μόνο σε θεωρητικό αλλά και σε ηθικοπρακτικό επίπεδο, καθώς διαπνέεται από έντονη χειραφετητική δυναμική.