Κι η μάνα μου να με περιμένει... Όχι δεν ζει πια. Αλλά τι σημασία έχει. Πάντα θα με περιμένει. Τη συναντώ τις νύχτες στα όνειρά μου και κουβεντιάζουμε για τα τωρινά και τα παλιά. Αλλά και για τα μελλούμενα καμιά φορά!

-Το πήρες λοιπόν απόφαση; Επιστρέφεις;
-Ναι μάνα, το πήρα απόφαση.
-Κι ο Αντριέν και η Ζωή;
-Θα έρχονται μάνα να με βλέπουν. Το ξέρω, με αγαπούν.
Η Ζωή και ο Αδριανός!

Στην Αποστολική Βιβλιοθήκη του Βατικανού βρέθηκε πριν λίγο καιρό ένα χειρόγραφο του Αρριανού για τον Αλέξανδρο. Φαίνεται να ήταν το συμπλήρωμα στην άλλη γραφή του, «Αλεξάνδρου Ανάβασις». Αυτή τη φορά όμως μιλούσε για επιστροφή. Επιστροφή στην Πενταλιά. Αλεξάνδρου Επιστροφή θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος του χειρογράφου, μολονότι έμοιαζε περισσότερο με διαθήκη. Μιλούσε βέβαια για τα Εκβάτανα, τα προτιμούσε λέει από τη Βαβυλώνα και τα Σούσα, μα δεν ήθελε να πεθάνει εκεί. Ήθελε να επιστρέψει στην Πενταλιά. Θα μπορούσε το χειρόγραφο του Αρριανού να είχε για τίτλο Μετά τα Εκβάτανα. Ή και σε πιο μεταμοντέρνα διατύπωση μετα-Εκβάτανα.

Το Μετά τα Εκβάτανα είναι το τρίτο μυθιστόρημα μιας τριλογίας με τίτλο Νομάδας. Το κάθε μυθιστόρημα αποτελεί μια αυτόνομη ιστορία αλλά υπάρχει συνέχεια και ενότητα ανάμεσα τους, αφού τα τρία μαζί συνιστούν μια αφήγηση ενός ευρύτερου συνόλου. Ανατομία μιας εποχής με κοινωνιολογικές και πολιτικές προεκτάσεις και διακειμενικές αναφορές, μέσα από μια σύνθετη και πολυπρόσωπη αφήγηση.