ΜΙΑ ΘΕΩΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Μετά και μέσα από ένα προηγούμενο βιβλίο, πιστεύω ότι έγινε σαφής η ύπαρξη μιας σημαντικής αλληλουχίας. Σύμφωνα με την αλληλουχία αυτή, φαίνεται ότι τον Kατακλυσμό, που έγινε γύρω στο 12.000 π.Χ. (τέλος Παλαιολιθικής Περιόδου), ακολούθησε μια περίοδος εκτεταμένης ανθρωποφαγίας, η οποία κράτησε για περίπου τέσσερις χιλιάδες χρόνια (Μεσολιθική Περίοδος). Από το 8.000 π.Χ. και ως αποτέλεσμα της προσπάθειας για τον τερματισμό της ανθρωποφαγίας, άρχισε αυτό που ονομάζουμε «Νεολιθική Επανάσταση», δηλαδή ο ανθρώπινος πολιτισμός όπως τον γνωρίζουμε σήμερα, με την παραγωγή της τροφής και τη μόνιμη εγκατάσταση.

Οι παραπάνω ημερομηνίες συμπίπτουν, όπως είπαμε, με άλλες σημαντικές οριοθετήσεις της παγκόσμιας ιστορίας. Το 12.000 π.Χ. έχουμε το τέλος της Παλαιολιθικής Εποχής και συγχρόνως το τέλος της τελευταίας παγετώδους περιόδου. Από το 12.000 μέχρι το 8.000 π.Χ. έχουμε τη Μεσολιθική, ενώ περίπου από το 8.000 αρχίζει αυτό που ονομάζουμε Νεολιθική και μαζί η λεγόμενη «Νεολιθική Επανάσταση» (γεωργία, παραγωγή τροφής και μόνιμα οργανωμένη εγκατάσταση).

Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι κάπου γύρω στο 12.000 π.Χ. συντελέστηκε ένα πραγματικά τεράστιο περιβαλλοντικό γεγονός. Οι θάλασσες θα πρέπει να υψώθηκαν με ασύλληπτο για τα δικά μας δεδομένα και αντιλήψεις τρόπο. Όσοι σώθηκαν, προσπάθησαν με όποιους τρόπους μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση και να επιβιώσουν. Ανάμεσα στους τρόπους αυτούς ήταν και η ανθρωποφαγία, η οποία υπήρξε, με τα τότε δεδομένα, συστηματική και οργανωμένη. Παράλληλα, φαίνεται ότι μέσα στα δυο χιλιάδες αυτά χρόνια της πολύ δύσκολης Μεσολιθικής Εποχής βρίσκεται η πηγή όλων των θρησκειών καθώς και των σημαντικότερων ηθών και εθίμων, που θα αποτελέσουν στη συνέχεια τη βάση του ανθρώπινου πολιτισμού.

Όμως, οι τέτοιου είδους συνθήκες και η ανθρωποφαγία στην οποία εξανα¬γκάστηκαν, λόγω της αδυναμίας τους και όχι από επιλογή, οι άνθρωποι δεν ήταν κάτι που μπορούσε κανείς να ξεπεράσει με ευκολία. Ο μαιναδισμός, για παράδειγμα, σίγουρα δείχνει το μέγεθος των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν οι τότε μητριαρχικές γυναίκες. Στις πλάτες ακριβώς αυτών των μητριαρχικών γυναικών πέρασε το βάρος του να οδηγήσουν τους ανθρώπους εκείνης της εποχής σε αυτό που ονομάζουμε «Νεολιθική Επανάσταση». Το δείχνει, άλλωστε, με ξεκάθαρο τρόπο η περίπτωση της προμήτορος Εύας, η οποία είναι η αιτία, όπως ρητά αναφέρεται στη Γένεση, για την απαρχή της γεωργίας. Εδώ φαίνεται και ποιο είναι το πραγματικό νόημα του προπατορικού αμαρτήματος (= ανθρωποφαγία).