Το παρόν βιβλίο αποτελεί μία μαρτυρία του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης κ. Γεωργίου Πάτση. Πρόκειται για ένα είδος αναμνήσεων που όμως δεν παραβλέπει μεταγενέστερες προσεγγίσεις για τα θετικά και τα αρνητικά της περιόδου 1942-1945. Ο συγγραφέας αν και πήρε μέρος στα γεγονότα που αφηγείται κρατά την απαραίτητη απόσταση προκειμένου να ερμηνεύσει και να αναλύσει γνωστές και άγνωστες πτυχές της κατοχικής περιόδου.

Στόχος του -όπως αναφέρει και ο ίδιος στην εισαγωγή του- να αποκαλύψει τις βαθύτερες αιτίες των γεγονότων και να μεταλαμπαδεύσει στις νεότερες γενιές τα εθνικά ιδεώδη ώστε να μην διαπραχθούν στο μέλλον τα λάθη του παρελθόντος. Παρά τα 102 έτη του, ο συγγραφέας έχει μία γραφή άμεση και αφηγηματική που δεν απομακρύνει τον σύγχρονο αναγνώστη αλλά τον βοηθά να αντιληφθεί τα γεγονότα και τα νοήματα ακονίζοντας την κριτική του σκέψη.

Ιδιαίτερα σημαντική είναι η ανάλυση που επιχειρεί ο συγγραφέας κ. Πάτσης υπέρ του Βασιλέα Γεωργίου Β' και του Ιωάννη Μεταξά, που νοικοκύρεψαν την Ελλάδα παραμονές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την οδήγησαν σε λαμπρές νίκες που αναγνωρίστηκαν από τους συμμάχους αλλά και τους εχθρούς. Όπως επίσης και τις ευθύνες που καταλογεί στην τότε πολιτική ηγεσία, η οποία δεν επεδίωξε τη συνεργασία με τις αντιστασιακές οργανώσεις και υποκίνησε τον διχασμό του λαού προβάλλοντας θέσεις και απόψεις για το πολιτειακό, το οποίο την δεδομένη χρονική στιγμή ήταν εκτός λογικής και πραγματικότητας.

Από την κριτική του δεν θα μπορούσε να ξεφύγει το τότε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, που από την πρώτη στιγμή λειτουργούσε υπέρ των συμφερόντων της Σοβιετικής Ένωσης. Μέχρι την επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας στη σοβιετική Ρωσία το ΚΚΕ είχε ξεκάθαρη στάση υπέρ του ’ξονα και αυτή βεβαίως βασιζόταν στο σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ.