Μετά την εξαφάνιση της δεκαοχτάχρονης Ρόζι 'Αντερσον, το ειδυλλιακό χωριό όπου έμενε δε θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο. Ενοχές κατακλύζουν την κηπουρό της περιοχής, Κέιτ. Η Γκρέις, η μοναχοκόρη της, ήταν συμμαθήτρια της Ρόζι. Η Ρόζι ήταν όμορφη, ευγενική και καλόκαρδη. Προερχόταν από μια δεμένη, ευκατάστατη οικογένεια και είχε μπροστά της όλη της τη ζωή. Ποιος μπορεί να ήθελε να της κάνει κακό; Και γιατί; Η Κέιτ είναι σίγουρη ότι κάτι σημαντικό διαφεύγει την προσοχή της αστυνομίας. Είναι βέβαιη πως κάποιος στο χωριό γνωρίζει περισσότερα απ’ ό,τι αφήνει να φανεί. Όσο οι έρευνες εντείνονται, τόσο εντείνεται και η εμμονή της Κέιτ να διαλευκάνει το μυστήριο.

Κατεβάζω το ακουστικό και στέκομαι εκεί, τελείως ακίνητη.
«Μαμά; Τι τρέχει;»
Τα πάντα σε αυτό το σπίτι αφορούν την Γκρέις. Στα δεκαοχτώ, επιτρέπεται να έχει μυστικά, κανένας άλλος όμως.
«Η Τζο ήταν. Έχει συμβεί κάτι πολύ παράξενο. Αγνοείται η Ρόζι».

Ζώντας στα αντίθετα άκρα ενός μικρού χωριού, με τις κόρες μας στο ίδιο σχολείο, η Τζο κι εγώ ανήκουμε σε μια ομάδα από μητέρες που συναντιούνται πού και πού. Ξέρω ότι είναι παντρεμένη με τον Νιλ, έναν διάσημο δημοσιογράφο, με ένα όμορφο πρόσωπο που το έχω δει να με κοιτάζει μέσα από την τηλεοπτική οθόνη, πιο συχνά απ' ό,τι τον έχω συναντήσει στην πραγματικότητα, να δίνει ανταποκρίσεις μέσα από εμπόλεμες ζώνες. Ότι έχουν δύο κόρες, οδηγούν καινούρια αυτοκίνητα -το δικό της ένα Range Rover και του Νιλ ένα BMW X5- και ζουν σε αυτό το μεγάλο σπίτι, σχεδιασμένο από αρχιτέκτονα, στο οποίο έχω μπει μόνο μία ή δύο φορές. Είναι μια φιλία που αρκείται σε έναν περιστασιακό καφέ ή ένα μεσημεριανό γεύμα με κουτσομπολιά, όμως είναι η Ρόζι η οποία έχει τραβήξει την προσοχή μου. Είναι συνομήλικες, η Γκρέις και η Ρόζι, μόλις αποφοίτησαν από το σχολείο, σε λίγες εβδομάδες θα ξεκινήσουν το πανεπιστήμιο, στο οποίο κόπιασαν για να περάσουν, όμως οι ομοιότητες σταματούν εδώ. Πιο ήσυχη από την παρέα της Γκρέις, γνωρίζω τη Ρόζι ως το συνεσταλμένο κορίτσι που συμμερίζεται την αγάπη μου για τα άλογα.