''Αυτή που μ' ενδιέφερε ήταν η πρώτη. Σ' αυτήν είχα αφιερώσει ολόκληρο το πρωινό μου. Στεκόμουν στο απέναντι πεζοδρόμιο διαγώνια και την χάζευα για κάμποση ώρα, αφήνοντας ελεύθερο το βλέμμα μου να αγκαλιάσει τα πλευρά της. Από πριν γνώριζα μόνο το μπόι και την ηλικία της: Πενταώροφη του τριαντακάτι.
Τα υπόλοιπα θα τα ανακάλυπτα ο ίδιος, ή μάλλον, θα μου τα αποκάλυπτε εκείνη, σιγά-σιγά και λίγα-λίγα..''
Τί μπορεί άραγε να αποκαλύψει ο εσωτερικός κόσμος μιας κυρίας, όταν μάλιστα αυτή η κυρία είναι μια αθηναϊκή πολυκατοικία του τριάντα;
Τίποτα παραπάνω από παράλληλα μα και διατεμνόμενα σύμπαντα, σκοτεινές διαδρομές, πάθη και παράδοξα, ίντριγκες και φαντάσματα.
Στις απαρχές της εποχής του ευρώ, ένας κινηματογραφικής οπτικής δημιουργικός ρεαλισμός, μια ιστορία μυστηρίου με υπαινιγμούς και αλληγορίες για αρχιτέκτονες και όχι μόνο.