Υπάρχει κάπου,
σε έναν τόπο
έξω από τον χρόνο
ένα απάτητο λιβάδι με μαργαρίτες.
Πάνω σε τούτη την ανοιξιάτικη χλόη
ξάπλωσε κάποτε ένα κορίτσι.
Ανάμεσα σε δύο κόκκινες παπαρούνες.
Και ονειρεύτηκε έναν καλύτερο κόσμο.
Πήρε μετά μολύβι και χαρτί,
τον σχεδίασε
και τον καρφίτσωσε
στην καρδιά και τα μάτια.
Για να ΄χει πάντα άνοιξη.