Τα «Kρησαρίσματα» είναι μία χούφτα σκέψεις που έμειναν μετά το κοσκίνισμα -κρησάρισμα- από το σωρό της πολυλογίας.
Είναι το «λακωνίζειν» που έλεγαν οι αρχαίοι μας όταν ήθελαν να ορίσουν τη φιλοσοφία.
Είναι πεντέξι σπυριά αλάτι που έμειναν στα «τηγάνια» της Μάνης όταν ο ήλιος εξατμίσει το θαλασσόνερο της ποσότητας.
Είναι τα ξεδιαλέγματα από την πολυκοσμία των λέξεων για να χωρέσουν στα βαγόνια της μνήμης.
Είναι το πριονίδι που μένει όταν η πλάνη του μυαλού πλανίζει ερωτηματικά.
Είναι η γύρη από τ' άπειρα λουλούδια που το μυαλό σαν μέλισσα διάλεξε για να φτιάξει άποψη. Την άποψη τη δική μου και γιατί όχι και τη δική σας.