ΔΥΣΗ

Με χαμηλή φλόγα
Ιστορεί.
Μεσόκοπη
κάθεται
στο πεζούλι αυλής.
Χέρια γύρω απ’ τα γόνατα,
λες αγκαλιάζει τη σφαίρα.
Ρυτίδες,
πέρ' από το καλό
και το κακό
σμίγουν
για τα παράδοξα.
Ν' ανοίξει
του Νώε η Κιβωτός,
να πορευτεί ξανά
η αρχαία ποικιλία.
Με τόση εναντίωση
τι απομένει;