Η μητέρα μου δεν είχε απαίτηση να την επισκεπτόμαστε συχνά. Όταν κάποιος της έλεγε, για να την πειράξει, εάν εμείς της έχουμε ανταποδώσει την αγάπη και τη φροντίδα που έχει δώσει εκείνη σε μας, έλεγε: "’κου να σου ειπώ. Μια φορά ήταν ένας πατέρας που αγαπούσε υπερβολικά και περιποιείτο πολύ τον γιο του. Κάποια ημέρα ρώτησε τον γιο του εάν θα κάνει και αυτός το ίδιο για τον πατέρα του, όταν γεράσει. Η απάντηση του γιου ήταν: "Και εγώ τον γιο μου θα τον αγαπάω και θα τον περιποιούμαι όπως εσύ εμένα"". Και η μητέρα μου συνέχισε: "Ακούστε, η αγάπη πάει "τα μπρος" και όχι προς τα πίσω".