ΜΙΑ ΕΡΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΟΥ Α΄ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος. 1915. Στρατοί και στόλοι συρρέουν στη Θεσσαλονίκη, που ήδη είναι ένα μωσαϊκό φυλών, θρησκειών, οσμών και χρωμάτων, προσφύγων από παντού και τραυματιών. Ο πληθυσμός σκαρφαλώνει από εκατόν πενήντα στις πεντακόσιες χιλιάδες. Οι μοίρες των ανθρώπων αλέθονται στα σαγόνια του πολέμου. Ταυτόχρονα η πόλη γίνεται μια απέραντη πανήγυρη, ιδιαίτερα στην παραλιακή ζώνη του λιμανιού και των κακόφημων συνοικιών. Φώτα, μουσικές, πορνεία και αλκοόλ δίνουν μια άλλη όψη στο πολεμικό δράμα, που εκτυλίσσεται κάμποσα χιλιόμετρα στα μέτωπα έξω απ' την πόλη.

Η Αυγερινή Γιαννακού, ελληνογαλλίδα, καθηγήτρια Γαλλικών και ο Μπερτράν Μποβέ αξιωματικός της Γαλλικής Σαιν Συρ περιδινίζονται στον ανεμοστρόβιλο ενός δύσκολου έρωτα, παράφορου και μοιραίου, στις κάμαρες και στις κατακόμβες της πόλης. Και στις συνθήκες αυτές γεννιέται μια νέα Θεά, που ταυτίζεται με τη μοίρα της. Τότε ξεσπάει και η Πυρκαγιά του 1917...