Όλες οι προτάσεις ήταν μη ικανές για τις συνθήκες και το ζητούμενο χ ήταν υπόθεση σε άλυτη εξίσωση. Τίποτα δεν έβγαινε στις πράξεις, μάταιοι κι οι συμψηφισμοί ανόμοιων στην ίδια ζυγαριά. Ζητούμενα, προσφερόμενα, κρατούμενα, ένα ζητούμενο άρρητο σε πλήθος ρητών και ένας περιττός αριθμός ν’ αναζητά το ικανό άρτιό του, πληρώντας βαριά μισή ανάγκη μιας κατά συνθήκη ύπαρξης.