Όσο κανείς τους δεν έρχεται
-ένας δεν έχει γυρίσει πίσω-
δεν μου το βγάζεις εμένα απ’ το μυαλό
μια παρεξήγηση είναι όλο αυτό
κάποιος έβγαλε τη ρετσινιά
και πρόβατα εμείς το χάψαμε αιώνες τώρα.

Είναι που καλοπερνάνε εκεί
χοροί, φαγητά, τραγούδια
ανέμελοι προπαντός
με το μεγάλο βάρος πίσω τους
-να μην τους σέρνει ο φόβος απ' τη μύτη.

Αν ήταν τόσο στενάχωρα
δεν θα 'χε βρει ένας την άκρη
-τόσα χιλιάδες χρόνια-
να αψηφήσει νάρκες, ηλεκτροφόρα καλώδια,
μαύρες τρύπες, χρονολογίες, κέρβερους
ανάτρεχα να πάει στο ποτάμι
πίσω στο σπίτι του να ’ρθει
να ξεπονέσει;

Σου λέω καλοπερνάνε.