ΟΙ ΔΟΜΕΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Η οικονομική κρίση αποτέλεσε μία μεγάλη ιστορική ευκαιρία για τον μετασχηματισμό της τέχνης του κυβερνάν στην Ευρώπη. Δρομολόγησε μεγάλες κανονιστικές, θεσμικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές ανακατατάξεις μετά το 2010. Ποια είναι αυτή η νέα τέχνη του κυβερνάν; Υπάρχει αλλαγή παραδείγματος στο πλαίσιο της μερικής αποεθνικοποίησης της οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής; Σ' ένα περιβάλλον εξευρωπαϊσμένων λύσεων απέναντι στην κρίση, τι συνέπειες έχει η θεσμοποίηση της αντίληψης ότι άνισα κράτη δεν μπορούν να υπόκεινται σε συνθήκες ισοτιμίας;

Αυτό το βιβλίο αναζητά απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα επιχειρώντας να διαταράξει τις καθεστηκυίες ερμηνείες της κρίσης και των συνεπειών της. Αποσαφηνίζεται γιατί η κρίση έβγαλε στο φως με βίαιο τρόπο τη μακρόχρονη πολιτισμική κυριαρχία της Γερμανίας αναδεικνύοντάς την σε βασικό εξαγωγέα όχι μόνο οικονομικής αλλά και κανονιστικής ισχύος, και άρα συγκεκριμένων πνευματικών, ηθικών και αισθητικών αξιών. Περιγράφεται πώς η ανάπτυξη της "τεχνοκρατικής πολιτικής" σπάει τα κλασσικά σύνορα μεταξύ του εθνικού και του ευρωπαϊκού πεδίου δράσης δίνοντας όλο και περισσότερο διακριτική εξουσία στις διεθνοποιημένες πολιτικές ελίτ. Εξηγείται γιατί ο μετα-κρισιακός σχεδιασμός αναγάγει την εξάρτηση σε βασική συνθήκη συνεργασίας μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών και διασφαλίζει την ασύμμετρη λειτουργία της ευρωζώνης θεσμοποιώντας τις οικονομικές ανισορροπίες, χωρίς από την άλλη να αντισταθμίζει τις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης.

Υποστηρίζεται ότι σε καθεστώς ασύμμετρης αλληλεξάρτησης, ενώ τα κράτη χάνουν εν μέρει την κεντρικότητά τους, αφού η κυριαρχία τους ετεροκαθορίζεται σε σημαντικό βαθμό, συγχρόνως οι εθνικές κυβερνήσεις ενισχύονται. Διερμηνεύεται το ζήτημα της αποπολιτικοποίησης μέσα από την κατασκευή της "εθνικής συναίνεσης" σε κλειστούς κύκλους αποσυνδεδεμένη από την κοινωνική συναίνεση ως θεμέλιο δημοκρατίας. Προσδιορίζεται με ποιον τρόπο η απο-ιδεολογικοποίηση της πολιτικής συμβάλλει στην άνοδο νέων πολιτικών και κοινωνικών διαιρέσεων σε κατακερματισμένα εθνικά πολιτικά συστήματα.

Αποδεσμεύοντας τη σκέψη από τις καθιερωμένες ιεραρχίες και τυπολογίες, το βιβλίο αυτό αποτελεί μία μικρή συμβολή στο κύμα της νέας πολιτικής ανάλυσης που δεν περιορίζεται στην αναπαραγωγή και νομιμοποίηση αυτού που έχει ήδη γίνει αποδεκτό στη συντεταγμένη τάξη της γνώσης και της εξουσίας, αλλά που επιχειρεί να μελετήσει και να εννοιολογικοποιήσει τις μεγάλες αλλαγές που λαμβάνουν χώρα σχετικά με τους τρόπους και τις δομές άσκησης της εξουσίας, όπως αναφύονται στην ευρωπαϊκή επικράτεια.