Ο Ρήγας κατέχει μια διαχρονικά δεσπόζουσα θέση στην ψυχή του ελληνικού λαού, θεωρούμενος -και δικαίως-, το αφετηριακό ορόσημο και οδόσημο της ελληνικής νεωτερικότητας.

Αυτή είναι η βασική διαπίστωση των πολύχρονων ερευνών που διεξήγαγε ο συγγραφέας, σχετικά με τον Ρήγα και την εποχή του. Η τεκμηρίωση, αυστηρά στηριγμένη στην έρευνα των πηγών και τα ιστορικά στοιχεία και ντοκουμέντα, επιβεβαιώνει το συμπέρασμα που συμπυκνώνεται στο βιβλίο αυτό, ότι ο Ρήγας αποτελεί τον κατεξοχήν πόλο θετικής αναφοράς για τον νεότερο ελληνισμό, τον προπαρασκευαστή, αρχιτέκτονα και πατέρα της Ελληνικής Ανεξαρτησίας και Δημοκρατίας.

Ο Ρήγας όμως δεν υπήρξε, κατά τον συγγραφέα, μόνον πατέρας της Ελληνικής Ανεξαρτησίας. Υπήρξε και πατέρας του ελληνικού ριζοσπαστισμού. Είναι αυτός που επεδίωξε συνειδητά την ταύτιση των ιδεών με τα έργα. Ως αυθεντικός επαναστάτης ήταν σε θέση να κατανοήσει, ότι ο ριζοσπαστισμός του θα ήταν έννοια χωρίς περιεχόμενο αν δεν ακολουθούσε την οδυνηρή οδό επιβεβαίωσής του• την οδό της άμεσης δράσης.

Αυτή η κριτικά θεμελιωμένη βούληση για την αναγκαιότητα ταύτισης λόγου και έργου, εκφράστηκε με υποδειγματική συνέπεια και καθαγιάστηκε με το αίμα του, δίνοντάς του ένα διαρκές προβάδισμα στο να είναι ένας από τους λίγους εκείνους Νεοέλληνες, που το έργο τους έκαναν επαναστατική πράξη.

Αυτά τα εξαιρετικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν και αποσαφηνίζουν τον αποφασιστικό ρόλο του Ρήγα στα νεοελληνικά δρώμενα αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο το βιβλίο αυτό.