Αυτό το βιβλίο αποτελεί ένα εγχείρημα προσεγγίσεως της λαογραφικής παράδοσης τόσο του Βραχασίου όσο και της ανατολικής Κρήτης γενικότερα μέσα από το «Βραχασιώτικο Σπίτι», μία λαογραφική έκθεση, η οποία αποτελεί ουσιαστικά έναν μεγάλο μουσειακό χώρο.

Το «Βραχασιώτικο Σπίτι» στεγάζεται σε μία πέτρινη παραδοσιακή οικία που θεμελιώθηκε το 1880, η οποία βασίζεται στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική του νομού Λασιθίου και αποτελεί ιδιοκτησία της κ. Μαρίας Λεμπιδάκη-Λασιθιωτάκη. Η δημιουργία του εν λόγω μουσειακού χώρου που, ενώ φαίνεται μικρός, δεν είναι, δημιουργήθηκε από την ευφυή ιδέα και τον ακάματο και συνεχή προσωπικό μόχθο της κ. Μαρίας Λεμπιδάκη-Λασιθιωτάκη και της κ. Αικατερίνης Λεμπιδάκη.

Σε αυτήν την παραδοσιακή οικία, που αποτελείται από έναν ισόγειο και έναν ημιυπόγειο χώρο, ο επισκέπτης μπορεί να βιώσει τον τρόπο ζωής των σχετικά πρόσφατων Κρητικών τόσο του Βραχασίου όσο και της Κρήτης γενικότερα, εκεί όπου υπήρχαν παραδοσιακοί οικισμοί και οικίες, ατενίζοντας το κύριο δωμάτιο της οικογένειας, το υπνοδωμάτιο, όπου βρισκόταν ο αργαλειός, τα υφαντά, ο ρουχισμός, το γραφείοτου Βραχασιώτη δικηγόρου και Εφέτη Νικόλαου Εμμαν. Λεμπιδάκη, την κάμερα,όπου αποθηκεύονταν τα τρόφιμα, τον σταύλο με τα γεωργικά σύνεργα και τους υπόλοιπους χώρους της οικίας.

Στο «Βραχασιώτικο Σπίτι» εκτίθενται πολλά αντικείμενα από την ιστορία και τη λαογραφία της περιοχής που ευρίσκοντο σε ευρεία και καθημερινή χρήση από τους Βραχασιώτες του πρόσφατου παρελθόντος.

Μέσα από το πλούσιο υλικό των παλαιών φωτογραφιών, όπου εικονίζονται διάφορα ιστορικά πρόσωπα που έλαβαν μέρος στους Κρητικούς αγώνες, και των δημόσιων εγγράφων φωτίζεται μία ιστορική πτυχή της περιοχής και των κατοίκων της που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην κρητική ιστορία.