"Ένα παιχνίδι με μόνον πέντε πλευρές του ορατές.
Ένα παιχνίδι που το έφτιαχναν όσοι το ήξεραν και γνώριζαν που βρίσκεται η κυανή άμμος) Υπάρχουν φήμες για λίγους που κατάφεραν να δουν την έκτη πλευρά, χωρίς να το καταστρέψουν".
Στιγμιότυπα έντασης-ζωής, κάποιου που "ήξερε το παιχνίδι του Κύβου".
Την αποτύπωση του ουτοπικού, προσωπικού στόχου, σ' ένα έμβλημα.
Η περιπλάνηση ενός, από την γέννησή του μέχρι και την σκυταλοδρομική ανταλλαγή του στόχου του με κάποιον νεώτερο.
Το κείμενο, υπονοώντάς το, επιμένει στην ύπαρξη τού αναπόφευκτα μοναδικού ορίζοντα που αναλογεί στους Κυανώς φωτιζόμενους μελαγχολικούς.
Το πεπρωμένο των δύο αντρών συνδέεται κι αλλάζει χέρια. Αφήνει όμως αυτούσιο το μπλε φως του Κύβου σε ρόλο οδηγού-κελευστή, να φωτίζει μόνον εκείνον τον οποίο καίει.